قُبُل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قُبُل (به ضم قاف و باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای جلو و پيش، و روبرو و
آشکار است.
قُبُل:
(بر وزن عُنُق) گاهى به معنى جلو و پيش به كار می‌رود و گاهى به معنى روبرو و
آشکار، «رأيته قُبُلًا اى عياناََ و مقابلةََ».
قُبُل به معنى جلو و پيش، مثل:
(إِنْ كانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَ هُوَ مِنَ الْكاذِبِينَ) يوسف: ۲۶. «اگر پيراهنش از جلو دريده شده زن راست می‌گويد،
یوسف از دروغگويان است» و به معنى روبرو و آشكار، مثل:
(إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذابُ قُبُلًا) كهف: ۵۵. «مگر اينكه طريقه گذشتگان يا
عذاب روبرو بر آنها آيد».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "قبل"، ج۵، ص۲۲۳.
