• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قرینه وجودی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قرینه وجودی به تعیین مراد جدّی متکلم از طریق ذکر قید یا کلامی خاص اطلاق می‌شود.



قرینه وجودی، مقابل قرینه عدمی بوده، و به قرینه‌ای گفته می‌شود که در کلام در قالب یک امر وجودی مانند: قید یا جمله یا حکم عقل و یا اوضاع و احوال خاص، به دست می‌آید؛ به خلاف قرینه عدمی که از راه نیاوردن قید و یا کلامی از سخن گوینده به دست می‌آید و مراد او را روشن می‌نماید؛ مانند: «رایت عینا باکیة» که کلمه «باکیة» قرینه وجودی است بر این که مراد از کلمه «عین»، چشم است.


۱. تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۲، ص۱۹۰.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۳۴، برگرفته از مقاله ««قرینه وجودی».    

رده‌های این صفحه : قرینه




جعبه ابزار