قرائت ابن عامر یحصبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرائت ابن عامر یحصبی به ویژگی‌ها، اصول و
شیوه قرائت ابن عامر، یکی از قاریان هفتگانه اطلاق می‌شود.
یکی از
قرائات سبع،
قرائت ابن عامر است. ابونعیم (ابوعمران) بن عبدالله بن عامر یحصبی دمشقی (م ۱۱۸ ق) در زمان
عمر بن عبدالعزیز ، امام
مسجد دمشق (جامع اموی) و
قاضی و پیشوای دینی آن دیار و یکی از
تابعان ساکن
دمشق و از کهنسال‌ترین
قرای سبعه به شمار می‌رود و بر جسته‌ترین استادان روایی را داشته است.
ابن عامر
قرآن را بر جماعتی از
صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم همچون
عثمان بن عفان ، فضالة بن عبید، واثلة بن اسقع و
ابودرداء قرائت کرد.
در اسناد
قرائت ابن عامر نه قول دیده می‌شود که درست‌ترین آن‌ها این است که وی قرآن را بر
مغیرة بن شهاب قرائت کرد.
عجلی و نسائی او را ثقه دانسته و مسلم نیز حدیث وی را در صحیح خود آورده است. برخی از ویژگی‌های
قرائت ابن عامر به شرح ذیل است:
۱. ذکر «بسمله» میان هر دو
سوره ، و
تلاوت آن به صورت وصل و سکت؛ به جز بین
سوره انفال و برائت که بدون «بسمله» و با رعایت قانون سکت و وصل تلاوت می‌شود؛ همانند
قرائت ابوعمرو؛
۲. تلاوت با رعایت توسط در
مد متصل و
مد منفصل ؛
۳. ادغام ذال «اذ» در برخی حروف؛ بنا بر روایت هشام.
اصول
قرائت ابن عامر دمشقی:
۱.
ادغام : ادغام «ت» تانیث در «ث»، «ص» و «ظ» مانند ابوعمرو بصری و همچنین ادغام «ذ» از فعل «اخذ» و صیغه مزید آن در «ت» اخذتم…؛
۲. مد: مد متصل و مد منفصل هر دو را مانند
عاصم کوفی و کسائی با توسط
قرائت کرده است؛
۳. ابراهیم: نام
حضرت ابراهیم را «ابراهام» خوانده است.
شیوه ابن عامر شامی را سنگین و گرانمایه و قوام یافته وصف کرده‌اند. البته راویان
قرائت وی نوعا این سنگینی و وقار را در تلاوت قرآن، دستخوش افراط ساخته و از حد اعتدال بیرون برده‌اند.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«قرائت ابن عامر یحصبی».
