• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده تَنجُّس مُلاقی نَجِس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: نجاست.


قاعدۀ تَنجُّس مُلاقی نَجِس از قواعد فقهی به معنای نجس شدن اشیا با ملاقات چیز نجس است.
به آن در باب طهارت در مسائل مختلف استناد کرده‌اند.



مقصود از تنجّس، متاثر شدن چیزی از نجس و سرایت نجاست به آن است.
مقصود از نجس، اعم از عین نجاست، مانند خون و ادرار، و متنجس - که بر اثر ملاقات با عین نجاست، نجس شده است، مانند آبی که با ادرار ملاقات کرده - می‌باشد.
مقصود از ملاقات، ملاقاتی است که موجب سرایت نجاست از نجس و متاثر شدن شیء پاک از آن گردد، از این‌رو، اگر شیء پاک و نجس هر دو خشک باشند، تنجّس محقق نمی‌شود، اما اگر یکی از آن دو، رطوبتِ سرایت کننده به دیگری داشته باشد، تنجّس پدید می‌آید.
[۱] نجفی عراقی، عبدالنبی، المعالم الزلفی، ۳۲۷.
[۲] اراکی، محمدعلی، کتاب الطهارة، ج۱، ص۱۴.
البته در تنجّس شیء پاک با ملاقات متنجس اختلاف است.


این موارد از قاعدۀ یاد شده استثنا شده است.
۱) ملاقات با نجاست در باطن بدن: اگر چیز پاکی در باطن بدن با نجاستی همچون خون ملاقات کند، در صورتی که اثری از خون بر آن نباشد، پاک است.
۲. ملاقات نجاست با آب مطلقِ کر یا آب جاری یا بنابر قولی، آب مطلقِ قلیل مگر آنکه رنگ، بو یا مزۀ آب بر اثر نجاست تغییر کند.


بر اعتبار قاعدۀ یاد شده به اجماع و روایاتی که در موارد خاص وارد شده، استناد کرده‌اند.
برخی گفته‌اند: جز اجماع دلیلی بر کلّیت قاعده وجود ندارد. اجماع نیز بر تنجّس ملاقات کنندۀ عین نجس است نه ملاقات کنندۀ متنجس.


۱. نجفی عراقی، عبدالنبی، المعالم الزلفی، ۳۲۷.
۲. اراکی، محمدعلی، کتاب الطهارة، ج۱، ص۱۴.
۳. طباطبایی یزدی، سیدمحمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۱۴۰.    
۴. طباطبایی یزدی، سیدمحمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۱۷۵.    
۵. موسوی قزوینی، سیدعلی، ینابیع الاحکام، ج۱، ص۳۳۵.    
۶. گروهی از محققان، رساله‌های خطی فقهی (عدم تنجیس المتنجس)، ص۶۷۲.    
۷. انصاری، مرتضی، کتاب الطهارة، ج۵، ص۳۳۷.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۱۸۴.    


رده‌های این صفحه : طهارت | قواعد فقهی




جعبه ابزار