غِسْلين (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غِسْلين (به کسر غین و سکون سین) از
واژگان قرآن کریم به معنای چركى است كه به‌وسيله سيلان از ابدان
اهل آتش شسته و ريخته می‌شود.
عبارت اخراى
غُساله است، كه به معناى آب ريخته شده از محل شویيده می‌باشد.
این لفظ يک‌بار بيشتر در
قرآن مجید نيامده است.
غِسْلين به معنای چركى است كه به‌وسيله سيلان از ابدان اهل آتش شسته و ريخته می‌شود.
ناگفته نماند: ظاهرا
غِسْلين عبارت اخراى
غُساله است، كه به معنى آب ريخته شده از محل شوئيده می‌باشد.
در
اقرب الموارد گويد: ياء و نون بر آن اضافه شده چنان‌كه در «عفرين».
به مواردی از
غِسْلين که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هاهُنا حَمِيمٌ. وَ لا طَعامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ) (از اين‌رو امروز هم در اين جا دوستى صميمى ندارد- و نه طعامى، جز از چرک و خون.)
در
مجمع گفته:
غِسْلين چركى است كه به وسيله سيلان از ابدان اهل آتش شسته و ريخته می‌شود.
این لفظ يک‌بار بيشتر در
قرآن کریم نيامده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غسلین»، ج۵، ص۱۰۰.
