عِصَم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِصَم (به کسر عین و فتح صاد) از
واژگان قرآن کریم جمع
عِصْمَة است.
مراد از آن
نکاح و عُلْقه زوجيّت است.
عِصَم (بر وزن عِنَب) جمع
عِصْمَة است مراد از آن در آيه،
نکاح و عُلْقه زوجيّت است.
به موردی از
عِصَم که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ لا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوافِرِ وَ سْئَلُوا ما أَنْفَقْتُمْ وَ لْيَسْئَلُوا ما أَنْفَقُوا) (و هرگز زنان كافر را در همسرى خود نگه نداريد و اگر كسى از زنان شما
کافر شد و به بلاد كفر فرار كرد حق داريد مَهرى را كه پرداخته‌ايد مطالبه كنيد آن‌گونه كه آنها نيز حق دارند مَهر زنانشان را كه از آنان جدا شده‌اند از شما مطالبه كنند.)
طبرسی فرموده، نكاح را از آن
عصمت گويند كه زوجه در حباله و
عصمت (حفظ) زوج است، يعنى نكاح‌هاى زنان كافره را نگاه نداريد.
آیه درباره
عقد ابتدایى با كافره نيست، بلكه درباره نگهدارى نكاح است، يعنى اگر مردى مسلمان شده بايد زن كافره را از خود جدا كند ايضا اگر زن يک
مسلمان،
کافر شود.
درباره اين آيه در «
طعام» ذيل عنوان «طعام اهل كتاب و زنان آنها» مشروحا سخن گفته‌ايم.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عصم»، ج۵، ص۹.
