عَدَد (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَدَد و
عَدّ (به فتح عین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای شمردن است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
• عِدّه (به کسر عین) به معنای شی‌ء معدود است.
• اِعْدَادُ (به کسر الف) به معنای آماده کردن است.
• عُدّه (به ضم عین) به معنای شی‌ء آماده شده است.
از این ماده موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.
عَدَد و
عَدّ به معنای شمردن آمده است.
عَدَد اسم مصدر به معنای شمرده است. «
العَدُّ: الإِحصاءُ و الاسمُ العَدَدُ و العَدِيدُ»
تَعدید به معنای ذخیره کردن آمده است.
عِدّه به کسر اول: به معنای شی‌ء معدود آمده است. «
العِدَّةُ: هِی الشِیء المَعْدُودُ»
اِعْدَادُ به معنای آماده کردن
است.
عُدّه به معنای شی‌ء آماده شده است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با توحید فرموده است:
«وَ مَنْ حَدَّهُ فَقَدْ عَدَّهُ، وَ مَنْ قالَ: «فيمَ» فَقَدْ ضَمَّنَهُ» «هر کسی
خدا را محدود بداند او را شمرده است و هر که بگوید: خدا در چیست خدا را در میان چیزی دانسته است.»
در
خطبه ۷۵ آمده :
«رَحِمَ اللهُ... جعَلَ الصَّبْرَ مَطيَّةَ نَجاتِهِ، و التَّقْوَى عُدَّةَ وَفاتِهِ» «خدا رحمت کند شخصی را که
استقامت را مرکب نجات و
تقوی را ذخیره وفاتش قرار داده است.»
عُدّه (به ضم اوّل) به معنای شی‌ء آماده شده است.
از این ماده موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عدد»، ج ۲، ص ۷۰۴.
