• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله بن عروه غفاری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


عبدالله بن عُروة غَفّاری یکی از شهدای کربلا است.


برخی نام پدر او را ابی‌عروه
[۱] الامالی، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۲۴.    
و عزوده
[۲] الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج۴، ص۷۲.    
و غزوه
[۳] آرامگاههاى خاندان پاك پيامبر صلى الله عليه و آله، ترجمه عبدالعلی صاحبی، ج۱، ص۲۳۶.
نیز گفته‌اند.
عبدالله و عبدالرحمان فرزندان عَزْرَه -عُرْوَه‌- از یاران امام حسین علیه السلام بودند.
[۴] رجال الطوسی، محمد بن حسن طوسی، ج۱، ص۱۰۳.    
[۵] تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۴۶.
در تنقیح المقال
[۶] تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۴۶.
آمده است: در نسخه معتمد و مصحح رجال ‌شیخ «عروه» آمده است؛ و این درست است، زیرا هیچ کس عبدالله و عبدالرحمن فرزندان «عزره» را از اصحاب امام حسین علیه السلام نشمرده است. همه کتاب‌های سیره و مقاتل، عبدالله و عبدالرحمان بن عروة بن عراق غفاری را از شهیدان کربلا دانسته‌اند، همان‌طور که در زیارت ناحیه نیز آمده است.
[۷] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱، ص۶۰۶.    
جدّ آنها، حرّاق، از اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام بود؛ و در سه جنگ -جمل، صفین و نهروان‌- با آن حضرت شرکت داشت. عبدالله و عبدالرحمان از بزرگان، شجاعان و افراد بانفوذ کوفه بودند و در کربلا به کاروان امام حسین علیه السلام پیوستند.
[۸] تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۹۸.
[۹] تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص ۱۴۶.


آن‌گاه که یاران امام حسین علیه السلام مشاهده کردند شمار دشمن زیاد گردیده و قدرت دفاع از خویش و امام علیه السلام را ندارند، برای کشته شدن در حضور آن حضرت پیشی می‌جستند.
عبدالله و عبدالرحمن نزد امام علیه السلام آمدند و عرض کردند: درود بر تو، دشمن ما و شما را در میان گرفته است و ما دوست داریم در پیش روی شما کشته شویم و دشمن را از شما باز داریم و از شما دفاع کنیم. حضرت علیه السلام فرمود: آفرین بر شما نزدیک شوید. آن دو به امام علیه السلام نزدیک شدند و در کنارش به جنگ پرداختند .
[۱۰] تاریخ طبری، ابن جریر، ج۴، ص۳۳۷.    


یکی از عبدالله و عبدالرحمان چنین رجز می‌خواند:
قَدْ عَلِمْتْ حَقّاً بَنُو غَفّارِ • وَخِنْدِفٌ بَعْدَ بَنی نَزارِ
لَنَصْرِ بَنَّ مَعْشَرَ الفُّجار • بِکلِّ غَضْبٍ صارمَ بِتَّار
یا قَوْمُ ذودوا عَنْ بنی الاحْرارِ • بالمَشْرَفِی والقَنَا الخَطّارِ
[۱۱] تاریخ طبری، ابن جریر، ج۴، ص۳۳۷.    
[۱۲] ابصار العین، محمد بن طاهر سماوی، ج۱، ص۱۷۵- ۱۷۶.    
[۱۳] وسیلة الدارین، موسوی زنجانی، ج۱، ص۲۲۱.
[۱۴] مثیرالاحزان، ابن نما حلی، ج۱، ص۴۳.    

-قبیله‌های‌- غفار و خندف و نیز بنی‌نزار به حق می‌دانند که ما با شمشیر برّان بر گروه بدکاران ضربه می‌زنیم. ای قوم! با شمشیر و نیزه از فرزندان آزادگان دفاع کنید.

نقل است که آن دو برادر هنگام آمدن نزد امام علیه السلام گریان بودند. حضرت پرسید:برادرزادگانم سبب گریه شما چیست؟ به خدا آرزو دارم که ساعتی دیگر دیده‌های شما -به نعمت‌های پروردگار- روشن گردد. آن دو عرض کردند: جانمان به فدایت، به حال خویش نمی‌گرییم، بلکه گریه ما برای شما است که می‌بینیم دشمن شما را احاطه نموده و ما نمی‌توانیم سودی به شما برسانیم. امام فرمود: برادرزادگانم خدا به شما پاداش پرهیزکاران عطا فرماید.
آن دو با امام علیه السلام وداع کرده به میدان رفتند و رجز خواندند و جنگیدند تا به شهادت رسیدند.
[۱۵] مقتل الحسین، خوارزمی ج۲، ص۲۷.
[۱۶] تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۴۲.
[۱۷] فرسان الهیجاء، ذبیح الله محلاتی، ج۱، ص۲۳۳- ۲۳۴.
در این کتاب آمده است: یکی از آنها یک بیت شعر را می‌خواند و دیگری آن را تکمیل می‌کرد. به روایتی شهادت عبدالله در حمله نخست روی داده است.
[۱۸] مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آوشوب، ج۳، ص۲۶۰.    


در زیارت ناحیه مقدسه بر آنان چنین درود فرستاده شده است: السّلامُ عَلی عبدالله و عبدالرحمن ابنی عروة بن حَرّاقٍ الغَّفاریین . .
[۱۹] الاقبال، سید بن طاووس، ج۳، ص۷۸.    
[۲۰] بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۵، ص۷۱.    


۱. ↑ الامالی، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۲۴.    
۲. ↑ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج۴، ص۷۲.    
۳. ↑ آرامگاههاى خاندان پاك پيامبر صلى الله عليه و آله، ترجمه عبدالعلی صاحبی، ج۱، ص۲۳۶.
۴. ↑ رجال الطوسی، محمد بن حسن طوسی، ج۱، ص۱۰۳.    
۵. ↑ تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۴۶.
۶. ↑ تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۴۶.
۷. ↑ اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱، ص۶۰۶.    
۸. ↑ تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۹۸.
۹. ↑ تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص ۱۴۶.
۱۰. ↑ تاریخ طبری، ابن جریر، ج۴، ص۳۳۷.    
۱۱. ↑ تاریخ طبری، ابن جریر، ج۴، ص۳۳۷.    
۱۲. ↑ ابصار العین، محمد بن طاهر سماوی، ج۱، ص۱۷۵- ۱۷۶.    
۱۳. ↑ وسیلة الدارین، موسوی زنجانی، ج۱، ص۲۲۱.
۱۴. ↑ مثیرالاحزان، ابن نما حلی، ج۱، ص۴۳.    
۱۵. ↑ مقتل الحسین، خوارزمی ج۲، ص۲۷.
۱۶. ↑ تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۴۲.
۱۷. ↑ فرسان الهیجاء، ذبیح الله محلاتی، ج۱، ص۲۳۳- ۲۳۴.
۱۸. ↑ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آوشوب، ج۳، ص۲۶۰.    
۱۹. ↑ الاقبال، سید بن طاووس، ج۳، ص۷۸.    
۲۰. ↑ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۵، ص۷۱.    


پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ج۱، ص۲۳۶- ۲۳۷.    




رده‌های این صفحه : اصحاب امام حسین | شهدای غیر بنی هاشم در کربلا | شهدای کربلا
جعبه ابزار