ظهور تصوری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
معنای متبادر از یک
لفظ به محض شنیدن آن را ظهور تصوری می‌گویند.
ظهور تصوری، به معنای
انسباق ذهن
مخاطب از شنیدن یک
لفظ به معنای خاص است که تنها
علم به
وضع در انعقاد آن دخالت دارد و
اراده متکلم در آن نقشی ندارد و لفظ به هر صورتی که ایجاد شود حتی اگر از برخورد دو
سنگ باشد بر معنا دلالت می‌کند.
ظهور تصوری از وضع مفردات کلام در معنای مخصوص به وجود می‌آید و بر چیزی جز شنیدن لفظ متکی نیست، مانند دلالت کلمه " اکرم " و " العلما " در جمله " اکرم العلما " بر معنایی که غیر معنای تمام جمله است؛ یعنی تک تک کلمات بر معنای
موضوع له دلالت می‌کند.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظهور تصوری».
