• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طین (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طین (به کسر طاء) از واژگان قرآن کریم به معنای گِل است. این کلمه ۱۲ مرتبه در قرآن کریم و در موضوعات مختلف به کار رفته است.



طین به معنای گِل است. راغب اصفهانی گفته: آن خاک آمیخته با آب است، گاهی به آن طین گویند هر چند خشک شده و آبش رفته باشد.


(اَنِّی اَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ‌ الطِّینِ‌ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ) (...من از گِل، چيزى به شكل پرنده مى‌سازم؛ سپس در آن مى‌دمم...)
این کلمه جمعا ۱۲ بار در قرآن مجید آمده است، ۸ بار نکره درباره خلقت انسان مثل‌ (هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ‌ طِینٍ‌) (او كسى است كه شما را از گل آفريد...) و یک بار نکره در خصوص عذاب قوم لوط مثل‌ (لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجارَةً مِنْ‌ طِینٍ‌) (تا بارانى از «گِل‌هاى متحجّر» بر آنها بفرستيم.) و سه دفعه معرفه، دو تا درباره پرنده ساختن حضرت عیسی (علیه‌السّلام) و یکی در داستان فرعون‌. (فَاَوْقِدْ لِی یا‌هامانُ عَلَی‌ الطِّینِ‌) (...اى هامان، برايم آتشى بر گل بيفروز و آجرهاى محكم بساز...)
ناگفته نماند: چون در خلقت انسان اولی‌ (مِنْ صَلْصالٍ کَالْفَخَّارِ) (مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَاٍ) آمده اگر انسان از گل خشکیده آفریده شده باشد مراد از طین در آیات خلقت، کلوخ است و اگر از گِلی که روی آن خشکیده بود آفریده شده، مقصود گل معمولی است‌.


کلمه طین ۱۲ بار در قرآن کریم به کار رفته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۶۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۳۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۷۸.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۳۳.    
۵. آل عمران/سوره۳، آیه۴۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۲۲۰.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۳۱۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۲۹۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۷۹.    
۱۱. انعام/سوره۶، آیه۲.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۸.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۸.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۶.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۸.    
۱۷. ذاریات/سوره۵۱، آیه۳۳.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۲.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۷۹.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۶۹.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۶۳.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۱۰۴.    
۲۳. قصص/سوره۲۸، آیه۳۸.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۹۰.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۷.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۵۲.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۳۹.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۴۴.    
۲۹. رحمن/سوره۵۵، آیه۱۴.    
۳۰. حجر/سوره۱۵، آیه۲۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طین»، ج۴، ص۲۶۴.    






جعبه ابزار