طَوْر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَوْر (به فتح طاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نزدیک شدن و نیز
حال و
هیئت آمده است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره برابری عطایا و
عذاب برزخ و ... از این واژه استفاده نموده است.
این ماده سه بار در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
طَور به معنای نزدیک شدن آمده است.
«
اَنا لا اطور بِفلانٍ.»
یعنی من به آن شخص نزدیک نمی‌شوم.
همچنین به معانی حال و هیئت آمده است.
مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
آن‌گاه که امام (صلوات‌الله‌علیه) را در برابری عطا
ملامت کردند فرمود:
«أَتَأْمُرونّي أَنْ أَطْلُبَ النَّصْرَ بِالْجَوْرِ فيمَنْ وُلّيتُ عَلَيْهِ! وَ اللهِ لا أَطورُ بِهِ ما سَمَرَ سَميرٌ، وَ ما أَمَّ نَجْمٌ في السَّماءِ نَجْماً!» «آیا می‌گویید که
نصرت را با
ظلم به دست آورم درباره آنان‌که
ولّی امر آنها هستم به خدا قسم به آن نزدیک نمی‌شوم تا روزگار می‌رود و تا ستاره‌ای ستاره‌ای را در آسمان قصد کرده و در پی آن می‌رود.»
و درباره عذاب برزخ فرموده است:
«وَ أَعْظَمُ ما هُنالِكَ بَلِيَّةً نُزُلُ الْحَميم ... بَيْنَ أَطْوارِ الْمَوْتاتِ، وَ عَذابِ السّاعاتِ!» یعنی «بزرگترین
بلیّه در آنجا نزول آب جوشان است ... در میان انواع مرگ‌ها و ساعت‌های
عذاب.»
اطوار به معنی انواع و اقسام است.
«موتات» جمع موت، گویی هر نوع عذاب یک نوع موت است.
و در
خطبه ۱ آمده است:
«فَمَلاهُنَّ أَطْواراً مِنْ مَلائِكَتِهِ.» «آسمان‌ها را با انواع
ملائکه پر کرد.»
که منظور انواع است.
این ماده سه بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طور»، ج۲، ص۶۸۴.
