طَلْع (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَلْع (به فتح طاء و سکون لام) از
واژگان قرآن کریم به معنی بروز است.
به همین مناسبت به میوه و غنچه گل که از درخت ظاهر می‌شود
طَلْع گفته می‌شود.
این واژه چهار بار
در قرآن کریم به کار رفته است.
طَلْع و
طلوع چنان‌که گفته شد به معنی بروز است.
به همین مناسبت به میوه و غنچه و گل
طَلْع گفته می‌شود که از درخت ظاهر می‌شود.
به مواردی از
طَلْع که
در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها قِنْوانٌ دانِیَةٌ) «از
درخت خرما از میوه‌اش خوشه‌های نزدیک به هم یا سهل الاخذ رویاندیم.»
(وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضِیدٌ) (و نخل‌هاى بلندقامت كه ميوه‌هاى متراكم دارند.)
در دو آیه گذشته طلع در میوه خرما است.
(وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِیمٌ) (
در ميان كشتزارها و نخل‌هايى كه ميوه‌هايش شيرين و رسيده است.)
(طَلْعُها کَاَنَّهُ رُؤُسُ الشَّیاطِینِ) (شكوفه آن مانند سرهاى شياطين است.)
در اقرب الموارد علاوه از میوه، آن‌را چیزی که مانند دو نعل روی هم از درخت خرما می‌روید معنی کرده است.
این کلمه چهار بار
در قرآن به‌کار رفته است: سه بار
در باره میوه خرما
و یک بار
در مورد درخت زقوم.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طلع»، ج۴، ص۲۳۱.
