• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طَلْع (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طَلْع: (مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها)
«طَلْع» به معناى خوشه سربسته خرما است كه در غلاف سبز رنگ زيبايى پيچيده شده و پس از شكافته شدن از وسط آن رشته‌هاى باريكى بيرون مى‌آيد و همان‌ها بعداً خوشه‌هاى خرما را تشكيل مى‌دهند.
«طَلْع» از مادّه‌ «طلوع» معمولًا به شكوفه خرما گفته مى‌شود كه قبل از ظاهر شدن ميوه، طلوع مى‌كند، و مانند دو كفه‌اى است كه روى هم قرار گرفته، و در درون آن خوشه خرما است كه در آن هنگام، بسيار كوچک است، اين پوسته مى‌شكافد و خوشه ظاهر مى‌شود. گاهى واژه‌ «طلع» به نخستين ميوه اين درخت نيز گفته مى‌شود. «طَلْع» از مادّه‌ «طلوع» به اين مناسبت است كه نخستين ميوه‌اى است كه بر درخت ظاهر مى‌شود و طلوع مى‌كند.



ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با طَلْع:

۱.۱ - آیه ۹۹ سوره انعام

(وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ إِنَّ فِي ذَلِكُمْ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ) (اوست آن كس كه از آسمان، آبى نازل كرد؛ و به وسيله آن، انواع نباتات را رويانديم؛ و از آن، ساقه‌ها و شاخه‌هاى سبز، خارج ساختيم؛ و از آنها دانه‌هاى متراكم، و از شكوفه نخل، خوشه‌هايى با رشته‌هاى باريک خارج ساختيم؛ و باغهايى از انواع انگور و زیتون و انار، گاه شبيه به يكديگر، و گاه بى‌شباهت! هنگامى كه ميوه مى‌دهد، به میوه آن و طرز رسيدنش بنگريد كه در آن، نشانه‌هايى از عظمت خدا براى گروه مؤمنان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: طلع به معناى اولين مرحله ظهور خرما بر شاخه‌هاى نخل است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۱۴۸ سوره شعراء

(وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ) (در ميان كشتزارها و نخلهايى كه ميوه‌هايش شيرين و رسيده است؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه طلع در نخل به منزله گرد گل در ساير درختان است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۳ - آیه ۶۵ سوره صافات

(طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّيَاطِينِ) (شكوفه آن مانند سرهاى شياطين است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه طلع به معناى شكوفه ميوه‌اى است كه در اولين بار در درخت خرما يا در هر درخت ميوه ديگر پيدا مى‌شود. در اين آيه ميوه درخت زقوم را به سر شيطان‌ها تشبيه كرده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۴ - آیه ۱۰ سوره ق

(وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ) (و نخل‌هاى بلندقامت كه ميوه‌هاى متراكم دارند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه طلع به معناى خرما در اولين أوان پيدايش آن است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. انعام/سوره۶، آیه۹۹.    
۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۴۸.    
۳. صافات/سوره۳۷، آیه۶۵.    
۴. ق/سوره۵۰، آیه۱۰.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۳.    
۶. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۶۹.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۶۰.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۳۳۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۸۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۴۵.    
۱۱. انعام/سوره۶، آیه۹۹.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۰.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۴۰۱.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۲۸۹.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۰۳.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۲۸.    
۱۷. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۴۸.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۳.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۲۹.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۰۵.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۴۸.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۳.    
۲۳. صافات/سوره۳۷، آیه۶۵.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۸.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۱۱.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۴۰.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۹۲.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۶.    
۲۹. ق/سوره۵۰، آیه۱۰.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۸.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۱۰.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۴۱.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۴۲.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۱۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «طَلْع»، ص۳۵۶.    






جعبه ابزار