• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضَوْء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ضَوْء (به فتح ضاد و سکون واو) و ضِیَاء (به کسر ضاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای نور است.
اِسْتَضائه (به کسر الف و فتح تاء و ضاد) به معنای كسب نور و طلب نور کردن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره اسلام و ... از این واژه استفاده نموده است.



ضَوْء و ضِیَاء به معنای نور و نورانى شدن آمده است. مصدر و اسم هر دو به كار رفته است «اضائه» لازم و متعدى هر دو آمده است.
«استضائه» به معنای كسب نور و طلب نور کردن است.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - آشکار بودن حق - حکمت ۱۶۹

امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۱۶۹ فرموده است:«قَدْ أَضاءَ الصُّبْحُ لِذي عَيْنَيْنِ.» «صبح براى آن‌ها كه دو چشم باز دارند روشن است (کنایه از اين كه حق براى آن‌ها كه اهل‌تحقيق و فکر هستند آشكار مى‌باشد).»

۲.۲ - اسلام - خطبه ۱۰۵

درباره اسلام فرموده است: «مُضيءُ الْمَصابيحِ.» «چراغ‌هاى آن نور دهنده است.»
این ماده موارد زيادى بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۶۸.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۷۲.    
۳. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۷، ص۷۴.    
۴. فیروز آبادی، مجد الدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۴۶.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۱۵، حکمت ۱۵۹.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۹۳، حکمت ۱۶۹.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۰۱، حکمت ۱۶۹.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۶۹.    
۹. بحرانی، ابن‌میثم، شرح نهج البلاغه ابن هیثم، ج۵، ص۳۳۶.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۶.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۳۶۷.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۱۶.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۹۵.    
۱۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۳۶، خطبه ۱۰۵.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۰۳، خطبه ۱۰۴.    
۱۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۳، خطبه ۱۰۶.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۵.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۳.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۴۷۴.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۶۰.    
۲۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۷۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ضوء»، ج۲، ص۶۶۸.    






جعبه ابزار