• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صِنْو (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صِنْو (به کسر صاد و سکون نون) از واژگان نهج البلاغه به معنای شاخه‌ای است که از ریشه می‌روید.
این واژه فقط يک بار در «نهج البلاغه» آمده است.



صِنْو به معنای شاخه‌ای که از ریشه می‌روید آمده است.
«هما صنوا نخلة.» آن دو شاخه یک خرما هستند.
«فلان صنو ابیه.» فلانی شاخه (و ثمره) پدرش است.
در النهایه می‌گوید: صنو به معنی مثل است و اصل آن این است که دو خرما از یک «بن» برویند.



موردی که در «نهج البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الصِّنْوِ - نامه ۴۵ (عثمان بن حنیف)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه عثمان بن حنیف فرموده:
«وَ أَنا مِنْ رَسولِ اللهِ (صلى‌الله‌عليه‌وآله) كالصِّنْوِ مِنَ الصِّنْوِ وَ الذِّراعِ مِنَ الْعَضُدِ.»
«من از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مانند دو شاخه از یک ریشه هستیم و مانند ذراع از بازو می‌باشم از یک نسل به وجود آمده‌ایم، او به منزله دست و من به منزله بازو و یا بالعکس می‌باشیم.»
این در نسخه صبحی صالح «کالضوء من الضوء» است و نیز در نسخه ابن ابی الحدید ولی در نسخه ابن میثم و عبده «کالصنو من الصنو» است.



این ماده یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۵۰.    
۲. جوهری، ابونصر، الصحاح‌ تاج اللغه و صحاح العربیه، ج۶، ص۲۴۰۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۴.    
۴. ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۴۷۰.    
۵. ابن‌اثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث و الاثر، ج۳، ص۵۷.    
۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۸۰، نامه ۴۵.    
۷. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۸۱، نامه ۴۵.    
۸. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۱۸، نامه ۴۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۵۵، نامه ۴۵.    
۱۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۶۸.    
۱۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۸۷.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۰، ص۲۱۲-۲۱۴.    
۱۳. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۱۲۱-۱۲۲.    
۱۴. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۸۹.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۱۸، نامه ۴۵.    
۱۶. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۸۹.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۶۵.    
۱۸. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۸۱، نامه ۴۵.    
۱۹. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۶۸۰، نامه ۴۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صنو»، ج۲، ص۶۵۰.    






جعبه ابزار