• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صَلَحَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَلَحَ: (صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ)
صَلَحَ: از ماده «صلاح» به معنى «شايستگى» است.



به موردی از کاربرد صَلَحَ در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - صَلَحَ (آیه ۲۳ سوره رعد)

(جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ المَلاَئِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ)
(همان باغ‌هاى جاويدان بهشتى كه همراه پدران و همسران و فرزندان صالحشان، وارد آن مى‌شوند و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى‌گردند.)

۱.۲ - صَلَحَ در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عدن به معناى استقرار است، وقتى گفته مى‌شود«فلان عدن بمكان كذا» معنايش اين است كه فلانى در چنين مكانى استقرار يافت. كان جواهرات زمينى و فلزات را هم به اين جهت معدن مى‌گويند كه جواهرات در آن استقرار دارند، پس‌ (جَنَّاتُ عَدْنٍ) به معناى بهشت‌هايى است كه نوعى از استقرار، خلود، سلامتى و ايمنى از هر جهت را دارد.

۱.۳ - صَلَحَ در تفسیر نمونه

آيه مورد بحث به سرانجام كار بهشتيان اشاره مى‌كند و مى‌گويد:
«...سرانجام كار آن‌ها باغ‌هاى جاويدان بهشت است كه وارد آن مى‌شوند و همچنين پدران و همسران و فرزندان صالح آن‌ها...»
آيه فوق صريحا اين مطلب را بيان مى‌كند كه در جمع بهشتيان، پدران و همسران و فرزندان آن‌ها كه صالح بوده‌اند وارد مى‌شوند و اين در حقيقت براى تكميل نعمت‌هاى الهى بر آنان است، تا هيچ كمبودى حتى از نظر فراق افراد مورد علاقه خود نداشته باشند.
گرچه در آيه فوق تنها پدران، فرزندان و همسران ذكر شده‌اند، ولى در واقع همه بستگان در اين جمع، جمعند، چرا كه حضور فرزندان و پدران بدون حضور برادران و خواهران و حتى ساير بستگان ممكن نيست و اين مطلب با كمى دقت روشن مى‌شود، زيرا هرگاه كسى بهشتى باشد پدر صالح او نيز به او ملحق مى‌شود و از آنجا كه پدر صالح بهشتى است، همه فرزندانش به او مى‌پيوندند و به اين ترتيب برادران به هم ملحق مى‌شوند و با همين محاسبه ساير بستگان نيز در آن جمع حضور خواهند داشت.


۱. رعد/سوره۱۳، آیه۲۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۴۸۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۳۸۶.    
۴. رعد/سوره۱۳، آیه۲۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۵۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۷۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۴۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۵۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۴۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۰، ص۱۹۲.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «صَلَحَ»، ج۲، ص۶۱۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره رعد | لغات قرآن




جعبه ابزار