شُوری (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شُورى: (أَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ) «شُورى» از مادّه «
شوری» هر گاه مصدر و به معناى «مشاورت» بوده باشد بايد در آيه فوق كلمه «ذو» در تقدير گرفته شود
(أَمْرُهُمْ ذُو شُورى بَيْنَهُمْ) آن گونه كه بعضى از مفسران گفته‌اند و يا حمل بر مبالغه و تأكيد شود. زيرا ذكر «مصدر» به جاى «وصف» معمولًا همين معنا را مى‌رساند. ولى اگر «شورى»، به معناى كارى كه در آن مشورت مى‌شود، بوده باشد آن چنان كه
راغب در
مفردات گفته «الَامْرُ الَّذِي يُتَشاوَرُ فِيْهِ»
ديگر نيازى به تقدير نيست.
(وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ) (و كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده ونماز را برپا مى‌دارند و امورشان با مشورت در ميان آنها انجام مى‌گيرد و از آنچه به آنها روزى داده‌ايم انفاق مى‌كنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب مى‌گويد: كلمه تشاور و مشاورت و مشورت به معناى استخراج راى صحيح است، به اين‌كه آدمى در مواقعى كه خودش درباره كارى راى صحيح ندارد، به ديگرى مراجعه كند و از او راى صحيح بخواهد و اين كلمه از ماده شور گرفته شده، عرب مى‌گويد: شرت العسل يعنى من عسل را از كندويش استخراج كردم، در
قرآن کریم نيز سخن از مشاوره رفته، فرموده:
(وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ) و كلمه شورى به معناى آن پيشنهاد و امرى است كه درباره‌اش مشاوره شود. اين كلمه نيز در قرآن آمده، فرموده:
(وَ أَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ) . پس معناى آيه چنين مى‌شود: «مومنين آن‌هايند كه هر كارى مى‌خواهند بكنند، در بينشان شورايى مى‌شود كه پيرامونش مشورت مى‌كنند.» از گفتار بعضى از ايشان
برمى‌آيد كه كلمه شورى مصدر است و بنا به گفته آنان معنا چنين مى‌شود: «كار مومنين مشاورت در بين خويش است.»
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شُوری»، ص۳۱۸.
