شرعیات مقابل «عقلیات» و «عادیات» عبارت است از احکام شرعىاى كه شارع مقدس بدانها حکم كرده است. از عنوان یاد شده در اصول فقه و نیز به مناسبت در ابواب مختلف فقه سخن رفته است.
از ویژگیهاى شرعيّات، حجیت ظن در آنها است؛ بدین معنا كه در موارد عدم امكان دستیابى به احكام شرعى از راه علم، ظن جایگزین آن مىشود و از راه ظن، تحصیل آن امكان پذیر خواهد بود. البته نه هر ظنى، بلكه ظن خاص كه پشتوانه آن دلیل قطعی است، مانند خبر فرد موثق مگر بنابر قول به انسداد كه در صورت تمام بودن ادله آن، تحصیل حکم شرعی از راه هر ظنى- جز آنچه كه نهی خاص دارد، مانند قیاسجایز است.
در تحصیل شرعیات علم عقلی لازم نیست؛ بلكه به تصریح برخى، علم عادیکفایت مىكند. مراد از علم عادى، اطمینان است كه نوع مردم به احتمال خلاف آن اعتنایى نمىكنند، بلكه آن را نمىبینند.
