سَوْط (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَوْط: (رَبُّکَ سَوْطَ عَذابٍ) «سَوْط» به معنای
«تازیانه» و در اصل به معنای مخلوط کردن چیزی به چیزی است؛
سپس به تازیانه که از رشته‌های مختلف چرم و مانند آن بافته شده اطلاق گردیده است و بعضی آن را کنایه از
عذاب می‌دانند، عذابی که با گوشت و خون انسان آمیخته می‌شود و او را سخت ناراحت می‌کند.
(فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ) (به همین سبب پرورگارت تازیانه عذاب را بر آنان نواخت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه صب در مورد آب، به معنای ریختن آن است و اما در مورد شلاق عذاب، کنایه است از عذاب پشت سرهم و شدید و نکره آوردن کلمه عذاب به منظور بزرگ جلوه دادن آن است و معنای آیه این است که: پروردگارت به خاطر طغیان و گسترش دادن فساد، عذاب شدیدی بر این طاغیان نازل کرد، عذابی پشت سر هم و غیر قابل وصف.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سَوْط»، ص۳۰۳.
