• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَكْب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سَکْب (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: مَسْکُوب (لغات‌قرآن).


سَكْب (به فتح سین و سکون کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای ریختن و ریخته شدن است. این واژه فقط یکبار در آیه ۳۱ سوره واقعه
[۱] واقعة/سوره۵۶، آیه۳۱.    
آمده است.


سَكْب
[۲] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۸۱.    
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۶.    
[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۳.    
به معنای ريختن و ريخته شدن است.

(وَ ظِلٍّ مَمْدُودٍ • وَ ماءٍ مَسْكُوبٍ‌)
[۵] واقعة/سوره۵۶، آیات۳۰ - ۳۱.    
يعنى «اصحاب یمین در سایه و هميشه و در كنار آب روان‌اند.»
در المیزان آمده: گفته‌اند «ظِلٍّ مَمْدُودٍ» سايه‌ای است كه آفتاب آن را نبرد آن باقى و پيوسته است‌. «ماءٍ مَسْكُوبٍ‌» آبى است كه پيوسته جارى باشد.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۳.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۰.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۲.    


اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.

۱. ↑ واقعة/سوره۵۶، آیه۳۱.    
۲. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۸۱.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۶.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۳.    
۵. ↑ واقعة/سوره۵۶، آیات۳۰ - ۳۱.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۲۳.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۳۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۵۲.    


قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سکب»، ج۳، ص۲۸۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره واقعه
جعبه ابزار