• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سائِبَه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سائِبَه (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: سائبه (لغات‌قرآن)، سائبه.


سائِبَه (به کسر همزه و فتح باء) از واژگان قرآن کریم به معنای شتری است كه نذر می‌كردند در صورت آمدن مسافر يا شفاى مريض، آن را به سر خود رها كنند.


سائِبَه:
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۶۰.    

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۱.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۴.    
شتری كه نذر می‌كردند در صورت آمدن مسافر يا شفاى مریض، آن را به سر خود رها كنند. رجوع شود به «بحر».
(ببینید: بحر (مفردات‌قرآن))


(ما جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَ لا سائِبَةٍ وَ لا وَصِيلَةٍ وَ لا حامٍ)
[۴] مائده/سوره۵، آیه۱۰۳.    
(خداوند هيچ‌گونه بحیره و سائبه و وصیله و حام قرار نداده است. [ اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلى كه در زمان جاهلیّت، استفاده از آنها را به عللى حرام مى‌دانستند؛ و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد.])
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۴.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۵۶.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۲۲۹.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۸۹.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۲۰۲.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۶۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۱.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۸۴.    
۴. ↑ مائده/سوره۵، آیه۱۰۳.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۴.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۵۶.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۲۲۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۸۹.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۲۰۲.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سائبه»، ج۳، ص۳۶۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره مائده
جعبه ابزار