رَغْم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُراغِم (به ضم میم و کسر غین) از
واژگان قرآن کریم به معنای
جایگاه و
موضع است.
مُراغِم اسم مفعول از ریشه
رغم است.
مُراغِم (به صيغه مفعول) به معنای جايگاه و موضع است.
يعنى هر كه در راه خدا از
موطن خود
هجرت كند در زمين جايگاه بسيار و
وسعت می‌يابد كه در آن به خداى خود
بندگی كند.
رَغام به فتح راء به معناى
خاک نرم است.
مجمع و
اقرب آن را مطلق خاک گفته‌اند. «
رَغِمَ أَنْفُ فُلَانٍ» يعنى
بینی اش به خاک افتاد.
«
أَ رْغَمَ اللَّهُ أَنْفَهُ»
خدا بينى‌اش را به خاک ماليد.
به نظر می‌آيد استعمال
مراغم از اين جهت است كه شخص
مهاجر در آن محل به
رغم انف دشمن به راحتى مشغول
عبادت خداى خود می‌شود.
به موردی از
رغم که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ مَنْ يُهاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُراغَماً كَثِيراً وَ سَعَةً) يعنى «هر كه در راه خدا از موطن خود
هجرت كند در
زمین جايگاه بسيار و وسعت می‌يابد كه در آن به خداى خود
بندگی كند.»
اين كلمه فقط يک بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رغم»، ج۳، ص۱۰۸.
