• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رصّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَصّ (به فتح راء) از واژگان قرآن کریم به معنای الصاق و ضمّ اجزاء چيزى در يكديگر است.



رَصّ به معنى الصاق و ضمّ اجزاء چيزى در يكديگر است.
قلع و سرب را رصاص گفته‌اند كه اجزائش بهم فشرده‌اند.


به موردی از رَصّ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مَرْصُوصٌ‌ (آیه ۴ سوره صف)

(إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقاتِلُون‌ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ‌ مَرْصُوصٌ‌) (خداوند كسانى را دوست مى‌دارد كه در يک صف در راه او پيكار مى‌كنند گويى بنايى آهنين‌اند.)
مراد از مَرصوص در آيه محكم است چنان‌كه راغب گفته است. مجمع گويد: رصّ محكم كردن بناست و اصل آن از رصاص است گویى كه با رصاص بنا شده است. قرآن مؤمنان را كه در جنگ استقامت دارند و از هم جدا نمی‌شوند و در راه خدا يک‌دل و يک جهت می‌جنگند به بناى محكمى ريخته از سرب تشبيه كرده است.

اين كلمه فقط يک‌بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۱۰۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۷۲.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۴۹۰.    
۵. صف/سوره۶۱، آیه۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۵۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۴۲۲.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۴۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۹۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۶۱.    
۱۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۵۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۱۷.    
۱۳. صف/سوره۶۱، آیه۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رصص»، ج۳، ص۱۰۱.    






جعبه ابزار