رابیَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رابيَة: (فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً) «رابيَة» و
«ربا» از يک ماده است، و به معناى
افزايش و اضافه است،
و در اينجا، منظور
عذابى است بسيار سخت و شديد.
(فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً) (از اين رو با فرستاده پروردگارشان مخالفت كردند؛ و خداوند آنها را به
عذاب شديدى گرفتار ساخت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: ضمير در «
عَصَوْا» به
فرعون و آن دو طايفه ديگر برمى‌گردد، و مراد از رسول جنس رسول است، و كلمه رابيه از مصدر رباء به معنى زياده است، و منظور از گرفتن آنان به گرفتنى رابيه عقوبت شديد است. بعضى گفته‌اند عقوبتى زيادتر از ساير عقوبت‌ها است. بعضى گفته‌اند: منظور از آن عقوبتى خارق العاده است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «رابِیَة»، ص۲۴۱.
