گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
صعوبة حبّ الامام على (عليه‌السلام)
وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ) وَ قَدْ تُوُفِّى سَهْلُ بْنُ حُنَيْف الاَْنْصارِىُّ بِالْكُوفَةِ بَعْدَ مَرْجِعِهِ مِنْ صِفِّينَ مَعَهُ، وَ كانَ مِنْ اَحَبِّ النّاسِ اِلَيْهِ:
سهل بن حُنَیف که در صفّین همراه حضرت بود، پس از بازگشت به کوفه از دنیا رفت، او از محبوبترین مردم نزد امام بود، امام در مرگ او فرمود:
«لَوْ أَحَبَّنِی جَبَلٌ لَتَهَافَتَ.»اگر کوهی مرا دوست بدارد از هم فرو ریزد.
مَعْنى ذلِكَ اَنَّ الْمِحْنَةَ تَغْلُظُ عَلَيْهِ فَتُسْرِعُ الْمَصائِبُ اِلَيْهِ، وَ لايُفْعَلُ ذلِكَ اِلاّ بِالاَْتْقِياءِ الاْبْرارِ، وَ الْمُصْطَفَيْنَ الاَْخْيارِ.
معنی این فراز این است که محنت و ناراحتی بر او سخت گردد و مصائب به جانب او شتاب گیرد. این چنین نشود جز با پرهیزکاران و نیکان و برگزیدگان اخیار.
