حِذْر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حِذْر: (خُذُوا حِذْرَکُمْ فَانْفِرُوا)«حِذْر» (بر وزن خضر) به معنای بیداری و آماده باش و مراقبت در برابر
خطر است و گاهی به معنای وسیله‌ای که به کمک آن با خطر مبارزه می‌شود نیز آمده است.
بعضی از مفسران «حِذْر» را در آیه فوق تنها به معنای «
اسلحه» تفسیر کرده‌اند، در حالی که «حِذْر» معنای وسیعی دارد و مخصوص «اسلحه» نیست.
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِيعًا) (ای کسانی که
ایمان آورده‌اید! آمادگی خود را در برابر
دشمن حفظ کنید؛ و در گروه‌های متعدّد، یا به صورت یک گروه، طبق شرایط موجود، به سوی دشمن حرکت نمایید.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه حذر به کسره حا و سکون ذال به معنای آلت بر حذر شدن است، و آلت بر حذر شدن همان اسلحه است، و چه بسا دانشمندانی که گفته‌اند: این کلمه اسم آلت نیست بلکه مانند کلمه حذر به فتحه حا و ذال هر دو مصدر است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حِذْر»، ص۱۸۱.
