• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جَذْوَة (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





جَذْوَة (به فتح جیم، سکون ذال و فتح واو) از واژگان قرآن کریم به معنای شعله یا تکّه بزرگی از هیزم که در آن آتش هست، می‌باشد.
این واژه یک بار در قرآن به کار رفته است.



جَذْوَة به معنی شعله است.
تکّه بزرگی از هیزم که در آن آتش هست.
راغب گوید: جذوه آن است که بعد از تمام شدن شعله از هیزم باقی مانده باشد.



به موردی از جَذْوَة که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - جَذْوَة (آیه ۲۹ سوره قصص)

(لَعَلِّی آتِیکُمْ مِنْها بِخَبَرٍ اَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ‌)
«شاید به شما از آن خبری بیاورم یا تکّه‌ای از آتش که گرم شوید.»
رجوع شود به



جَذْوَة فقط در یک محلّ از قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۹۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۸۲.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۳۰.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۹۰.    
۶. قصص/سوره۲۸، آیه۲۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۸۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۹۲.    
۱۱. قصص/سوره۲۸، آیه۲۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «جذوة»، ج۲، ص۲۴.    






جعبه ابزار