جَذْوَةٍ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَذْوَةٍ: (اَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ النَّار)«جَذْوَةٍ» از مادّه
«جَذا، یَجذُو» به معنای قطعهای از آتش است،
و بعضی گفتهاند به قطعه بزرگی از هیزم گفته میشود.
(فَلَمَّا قَضَى مُوسَىالْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ) (هنگامی که
موسی مدّت قرار داد را به پایان رسانید و همراه خانوادهاش از
مدین به سوی
مصر حرکت کرد، از جانب
طور آتشی دید؛ به خانوادهاش گفت: «درنگ کنید که من از دور آتشی دیدم؛ میروم شاید خبری از آن برای شما بیاورم، یا شعلهای از
آتش تا با آن گرم شوید.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: کلمه
(جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ) به معنای پارهای از آتش است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جَذْوَةٍ»، ص۱۶۳.