جادَلْتَنَا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جادَلْتَنَا: (یا نُوحُ قَدْ جادَلْتَنَا)«جادَلْتَنَا» از مادّه
«مجادله» گرفته شده، و آن در اصل از
«جدل» به معنای تابیدن و پیچیدن شدید طناب است، و به همین دلیل به «باز شکاری»
«اجدل» گفته می‌شود؛ چرا که از همه پرندگان پرخاشگرتر و پیچنده‌تر است، سپس در مورد پیچانیدن طرف، در بحث و گفتگو به کار رفته است.
(قَالُواْ يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتَنِا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ) (گفتند: «ای
نوح! با ما جرّ و بحث کردی، و زیاد مجادله کردی! بس است! اکنون اگر راست می‌گویی، آنچه را از
عذاب الهی به ما وعده می‌دهی بیاور!»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: این آیه شریفه حکایت گفتاری است از سران کفر پیشه
قوم نوح که بعد از ناتوانیشان از پاسخ منطقی و ابطال حجت نوح و ابطال مسلکی که ایشان را به سوی آن می‌خواند، به زبان آوردند، که در واقع خواسته‌اند از باب به اصطلاح تعجیز بگویند: تو هیچ کاری نمی‌توانی بکنی، و آن عذابی که ما را به آن تهدید می‌کردی نمی‌توانی بیاوری، و منظورشان از جمله تعدنا همان عذاب الیمی است که نوح (علیه‌السّلام) در آغاز دعوتش کفار را از آن
انذار کرد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «جادَلْتَنَا»، ص۱۵۹.
