• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تِیْه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تِیْه (به کسر تاء و سکون یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای تحیّر و سرگردانی است.



تِیْه تحیّر و سرگردانی است.


به موردی که در «قرآن» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - يَتِيهُونَ (آیه ۲۶ سوره مائده)

(... فَاِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ اَرْبَعِینَ سَنَةً یَتیهُونَ‌ فِی الْاَرْضِ...)
«ارض مقدّس بر آنها چهل سال حرام است و در زمین سرگردان می‌شوند.»
آیه درباره جریان بنی‌اسرائیل و مخالفت آن‌ها با موسی است.

۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۳۰۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۶۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۴۴.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۳۱۱.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۲۶.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۴۷۹.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۹۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۷۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۸۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «تیه»، ج۱، ص۳۰۱.    






جعبه ابزار