توسل (فقه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

وسیله جستن جهت تقرب به خداوند متعال را توسّل گویند. از این عنوان به مناسبت در باب صلات بحث شده است.

---

توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرّب به خداوند متعال که در قرآن کریم بدان امر شده است. وسیله، چیزی است که متوسل شونده با آن به مقصود خود دست می‌یابد.

---

آنچه که موجب تقرّب بنده به خداوند گردد- که در قرآن‌ از آن به «باب» نیز تعبیر شده است (و أتوا البیوت من أبوابها) - وسیله شمرده می‌شود؛ از اعمال صالح گرفته تا اسماء الهی، معصومان علیهم السّلام، عالمان ربّانی، مؤمنان کامل و آنچه نزد خداوند دارای قداست و عظمت است، مانند قرآن کریم و تربت سیدالشهداء علیه السّلام.

---

توسل به آنچه که از نظر شرع یا عقل موجب تقرّب به خداوند می‌گردد- بویژه توسل به رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و ائمّۀ اطهار علیهم السّلام بخصوص امام زمان عجلّ اللّه تعالی فرجه الشّریف- امری مطلوب و مستحب و مورد توصیۀ قرآن کریم است.

---

در روایات رسیده از ائمّه علیهم السّلام آمده است:
مراد از «وسیله» در آیۀ شریفۀ «وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ» ما هستیمو ماییم «ابواب» خداوند و ماییم اسماء حسنای الهی که خداوند به بندگانش امر کرده او را بدانها بخوانند.

---