تفسیر مورد بحث در چهارده مجلد به زبان فارسی و شیوه کلامی و استدلالی شامل تمامی قرآن کریم است. مؤلف در مقدمه خویش می‌نویسد که اصل این تفسیر بر چهار اصطلاح استوار است که قبل از آغاز لازم است با معنی آنها آشنا شد: تنزیل، تاویل، ترجمه و تفسیر.
او پس از بیان معنی لغوی و اصطلاحی آنها مطالبی را که لازم است خوانندگان این تفسیر بدانند در ده فصل ذکر نموده و آنها عبارت است از: ۱) تمسک به قرآن. ۲) حاملان قرآن. ۳) منع تفسیر قرآن به رای. ۴) سبب نزول قرآن. ۵) کیفیت نزول قرآن. ۶) اعجاز قرآن، ۷) اسامی قرآن. ۸) ثواب قرائت قرآن. ۹) آداب تلاوت قرآن. ۱۰) نوادر و مطالب.
مؤلف در این اثر پس از ذکر آیه به صورت شبه جمله یا جمله کامل آیه را به فارسی ترجمه نموده سپس آن را مبسوطا معنی و تفسیر می‌کند و همچنین به شرح فصاحت و بلاغت و اعجاز آیه از نظر ادبی و جهات دیگر نیز توجه دارد و همچنین از نظر فلسفی و عرفانی و کلامی و فقهی نیز به آیات می‌نگرد. در آغاز تفسیر هر سوره، نام‌ها و ثواب قرائت سوره و خواص آن را یاد می‌کند و پس از ذکر ۵ آیه آن را به شیوه مزجی تفسیر می‌کند.
