تشبیه به باران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن برای منافقان به سان بارانی همراه با
رعد و
برق در شبی تاریک است.
تشبيه
اسلام از جهت حيات‌بخشى دلها به باران حيات‌بخش:
در
سوره بقره آیه ۲ آمده است که
قرآن برای منافقان به سان بارانی همراه با
رعد و
برق در شبی تاریک است :
او کصیب من السماء فیه ظلمات ورعد وبرق یجعلون اصابعهم فی آذانهم من الصواعق حذر الموت والله محیط بالکافرین. «یا چون (کسانی که در معرض) رگباری از
آسمان که در آن تاریکیها و
رعد و برقی است (قرار گرفته‌اند) از (نهیب)
آذرخش (و) بیم
مرگ سر انگشتان خود را در گوشهایشان نهند ولی
خدا بر کافران احاطه دارد.»
«صيّب» به معناى باران است.
و طبق يك احتمال، مقصود از «كصيّب ...» تشبيه اسلام است در حيات‌بخشى به باران حيات‌بخش. (الكشّاف، ج ۱، ص ۷۹؛ مجمع‌البيان، ج ۱- ۲، ص ۱۵۰) و در احتمالی منظور از آن
قرآن کریم است.
قرآن صحنه زندگی آنها را به شکل دیگری ترسیم می‌نماید:
شبی است تاریک و ظلمانی پرخوف و خطر،
باران به شدت می‌بارد، از کرانه‌های افق
برق پرنوری می‌جهد، صدای غرش وحشتزا و مهیب
رعد، نزدیک است پرده‌های گوش را پاره کند، انسانی بی پناه در دل این دشت وسیع و ظلمانی و پر از خطر، حیران و سرگردان مانده است، باران پر پشت، بدن او را مرطوب ساخته، نه پناهگاه مورد اطمینانی وجود دارد که به آن پناه برد و نه ظلمت اجازه می‌دهد گامی به سوی مقصد بردارد.
قرآن در یک عبارت کوتاه، حال چنین مسافر سرگردانی را بازگو می‌کند:
" یا همانند بارانی که در شب تاریک، توام با رعد و برق و صاعقه (بر سر رهگذرانی) ببارد" (او کصیب من السماء فیه ظلمات و رعد و برق).
سپس اضافه می‌کند" آنها از ترس
مرگ انگشتها را در گوش خود می‌گذارند تا صدای وحشت انگیز صاعقه‌ها را نشنوند" (یجعلون اصابعهم فی آذانهم من الصواعق حذر الموت).
و در پایان آیه می‌فرماید: " و خداوند به کافران احاطه دارد" (و آنها هر کجا بروند در قبضه
قدرت او هستند) (و الله محیط بالکافرین).
تشبيه فرود
سنگهای عذاب به
بارش باران:
۱. و لوطاً اذ قال لقومه ...•
وأمطرنا عليهم مّطرا فانظر كيف كان عقبة المجرمين.
مقصود از جمله «و
أمطرنا عليهم مطراً» فرستادن
سنگ مانند
باران است.
۲. وإذ قالوا اللّهمّ إن كان هذا هو الحقّ من عندك
فأمطر علينا حجارة مّن السّمآء ....
۳. جاءت رسلنا لوطاً ...• قال يا قوم ...• فلمَّا جآء أمرنا جعلنا عليها سافلها
وأمطرنا عليها حجارة مّن سجّيل مّنضود.
۴. فجعلنا عليها سافلها
وأمطرنا عليهم حجارة مّن سجّيل.
۵. ولقد أتوا على القرية الّتى
أمطرت مطر السّوء ....
مقصود از «
أمطرت مطر السوء» بارش سنگ است.
۶. كذبت قوم لوط المرسلين•
وأمطرنا عليهم مّطرا فساء
مطر المنذرين.
۷. و لوطاً اذ قال لقومه ...•
وأمطرنا عليهم مّطرا فساء
مطر المنذرين.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۷۷، برگرفته از مقاله « تشبیه به باران ». مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۱۱۱، برگرفته از مقاله « تشبیه به باران ».
