• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بَحْث (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَحْث (به فتح باء و سکون حاء) از واژگان قرآن کریم به معنای کاویدن و جستجو کردن‌ است.



بَحْث به معنای کاویدن و جستجو کردن‌ است.
سوره توبه را سوره بحوث گویند زیرا که شامل کاویدن و تفتیش‌ از اسرار منافقین است.
در اقرب هست: «بَحَثَ‌ فِی الاَرْض: حَفَرَهَا»
و در مجمع فرموده: اصل بحث جستجو کردن چیزی در خاک است. «اصل البحث: طلب الشّی‌ء فی التّراب.»


به موردی از بَحْث که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - یَبْحَثُ‌ (آیه ۳۱ سوره مائده)

(فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً یَبْحَثُ‌ فِی الْاَرْضِ)
(سپس خداوند زاغى را فرستاد كه در زمین، جستجو و كند و كاو مى‌كرد.)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۶۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۲۳۵.    
۴. ابن اثیر، مجدالدین، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج۱، ص۹۹.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۱۴۶.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۸۵.    
۷. مائده/سوره۵، آیه۳۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۱۲.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۴۹۹.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۳۰۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۸.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۸۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بحث»، ج۱، ص۱۶۱.    






جعبه ابزار