• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بوهای بهشتی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقربان درگاه الهی هنگام مرگ بوی ریحان بهشتی را استشمام می‌کنند: «فَاَمّا اِن کانَ مِنَ المُقَرَّبین• فَرَوحٌ و رَیحانٌ و جَنَّتُ نَعیم»، گرچه برخی عبارتِ «فَرَوحٌ و رَیحانٌ...» را اشاره به تحقق لطف و رحمت خداوند در حق مقربان الهی می‌دانند.



در بهشت آبهایی تغییرناپذیر وجود دارد: «فیها اَنهـرٌ مِن ماء غَیرِ ءاسِن...». مفسران مقصود از آیه را تغییر طعم و بوی آبها دانسته و برخی تصریح کرده‌اند که آبهای بهشتی بدبو نیستند.


قرآن شراب بهشتیان را آمیخته با کافور : «اِنَّ الاَبرارَ یَشرَبونَ مِن کَاس کانَ مِزاجُها کافورا» و زنجبیل : «یُسقَونَ فیها کَاسـًا کانَ مِزاجُها زَنجَبیلا» دانسته است که در توضیح آن مفسران دو احتمال داده‌اند: ۱. نوشیدنی (شراب) ابرار را به کافور و زنجبیل می‌آمیزند. ۲. مزه نوشیدنی آنها بو و مزه کافور
[۱۶] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۲۹، ص۲۵۷.
و زنجبیل دارد. بعضی از مفسران در تفسیر آیه ۵ انسان بعید ندانسته‌اند که تعبیر «الاَبرارَ یَشرَبونَ مِن کَاس کانَ مِزاجُها کافورا» وصف باطن و حقیقت عملِ ابرار باشد.


در آیه‌ای دیگر پس از ذکر نوشیدنی ابرار در بهشت آمده است: «... خِتـامُهُ مِسکٌ». در تفسیر این آیه آرای گوناگونی ارائه شده است؛ از جمله اینکه مؤمن پس از آشامیدن شراب بهشتی ، بوی مشک را از آن می‌یابد، آن شراب با مشک آمیخته شده است، آیه تمثیلی است تا کمال نفاست و بوی خوش آن شراب را نشان دهد، ظرف آن شراب به جای گِل، از مشک ساخته شده است، و جام شراب با نوعی مشک خوش بو مُهر و موم شده است.


یکی از نعمتهای بهشتی برای اصحاب یمین درخت «طَلْح» است که آن را دارای بوی خوشی دانسته‌اند: «و اَصحـبُ الیَمین... و طَـلح مَنضود».


الاصفی فی تفسیر القرآن؛ التبیان فی تفسیرالقرآن؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم؛ تفسیر آسان (منتخبی از تفاسیر معتبر)؛ تفسیر اثنی عشری؛ تفسیر الجلالین؛ تفسیر الصافی؛ تفسیر عاملی؛ تفسیر غریب القرآن الکریم؛ تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر؛ تفسیر القمی؛ تفسیر منهج الصادقین؛ تقریب القرآن الی الاذهان؛ جامع البیان عن تاویل آی القرآن؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی؛ جلاء الاذهان و جلاء الاحزان، گازر؛ الجواهرالحسان فی تفسیر القرآن، ثعالبی؛ الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور؛ روض الجنان و روح الجنان؛ زادالمسیر فی علم التفسیر؛ فتح القدیر؛ فرهنگ فارسی؛ لسان العرب؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ معانی القرآن، نحاس؛ مفردات الفاظ القرآن؛ مواهب علیّه (تفسیر حسینی)؛ المیزان فی تفسیر القرآن.


۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۷۹.    
۲. واقعه/سوره۵۶، آیه۸۸-۸۹.    
۳. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۲۲۹.    
۴. محمّد/سوره۴۷، آیه۱۵.    
۵. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۲۲، ص۱۶۶.    
۶. فیض کاشانی، محسن، الاصفی فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۱۱۷۳.    
۷. قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج۱۶، ص۲۳۶.    
۸. نحاس، ابوجعفر، معانی القرآن، ج۶، ص۴۷۳.    
۹. انسان/سوره۷۶، آیه۵.    
۱۰. انسان/سوره۷۶، آیه۱۷.    
۱۱. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۲۴، ص۹۵.    
۱۲. قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن،، ج۱۹، ص۱۲۵.    
۱۳. شوکانی، محمد، فتح القدیر، ج۵، ص۴۱۸.    
۱۴. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۲۴، ص۱۰۷.    
۱۵. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، ج۸، ص۳۶۹.    
۱۶. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۲۹، ص۲۵۷.
۱۷. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۲۰۸.    
۱۸. ابن جوزی، زاد المسیر فی علم التفسیر، ج۴، ص۳۷۹.    
۱۹. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیرالقرآن، ج۱۰، ص۲۱۴.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۲۹۵.    
۲۱. انسان/سوره۷۶، آیه۵.    
۲۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۱۲۴.    
۲۳. مطفّفین/سوره۸۳، آیه۲۶.    
۲۴. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۲، ص۴۱۱.    
۲۵. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، تفسیر جلالین، ص۷۹۸.    
۲۶. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، ج۸، ص۴۵۱.    
۲۷. ابن کثیر، تفسیر ابن کثیر، ج۴، ص۵۱۹.    
۲۸. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، ج۸، ص۴۵۱.    
۲۹. شکانی، محمد، فتح القدیر، ج۵، ص۴۸۸.    
۳۰. فیض کاشانی، محسن، الصافی، ج۵، ص۳۰۱.    
۳۱. شوکانی، محمد، فتح القدیر، ج۵، ص۴۸۸.    
۳۲. شوکانی، محمد، فتح القدیر، ج۵، ص۴۸۸.    
۳۳. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیرالقرآن، ج۱۰، ص۳۰۳.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۲۹۵.    
۳۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۲۳۸.    
۳۶. ابن جوزی، زاد المسیر فی علم التفسیر، ج۴، ص۲۲۳.    
۳۷. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۲۳.    
۳۸. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۷.    
۳۹. واقعه/سوره۵۶، آیه۲۹.    



مرکز دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «بو».    




جعبه ابزار