برائت رحم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برائت
رَحِم به معنای پاک بودن
رحم، از
حمل و باردار نبودن است.
در
شریعت مقدس اسلام، براى زنى که
طلاق داده شده،
عده و براى
کنیز ى که مالک،
قصد فروش او را دارد
استبراء، مقرّر شده است.
سبب
لزوم عدّه و
استبراء، آگاهى یافتن از برائت
رحم از حمل، عنوان شده است؛ ازاینرو،
مطلقه اگر
یائسه باشد یا قبل از
آمیزش، طلاق داده شود، عدّه ندارد.
فقها برائت
رحم را در عدّه،
حکمت و در
استبراء،
علت حکم، دانستهاند؛ بدین جهت در فرض آمیزش، با
علم به باردار نبودن کنیز،
استبراء، لازم نیست؛
برخلاف عدّه که در هر صورت بر زن لازم است.
در طلاق «زن
مسترابه شرط است که از زمان
دخول، سه ماه گذشته باشد پس اگر قبل از آن او را طلاق دهد، طلاق واقع نمیشود.»
و «مسترابه زنی است که در
سنّ کسی است که
حیض میبیند ولی بهخاطر
خلقت یا عارضهای حیض نمیبیند.»
پس با رعایت شرط مذکور، طلاق مسترابه مثل طلاق زن یائسه و صغیره و حامله «در طهری که با آنها در آن
نزدیکی کرده جایز است.»
و «در
صبر کردن سه ماه در زن مسترابه، شرط نیست که کنارهگیری او بهخاطر طلاق دادن او باشد، پس اگر اتفاقاً به سببی تا گذشتن سه ماه با او نزدیکی نکرده باشد، سپس تصمیم بگیرد که طلاقش بدهد، در همان حال طلاق
صحیح است.»
و «اگر زن را طلاق دهد سپس قبل از
انقضای عده بمیرد، پس اگر
طلاق رجعی باشد، عده طلاق باطل میشود و باید از وقت فوت او
عده وفات بگیرد مگر در
مسترابه به حمل، پس در او محل
تامل است؛ و
احوط (وجوبی) برای او دورترین مدتها است از عده وفات و وظیفه مسترابه، پس اگر شوهر مثلاً یک ماه بعد از طلاق بمیرد، باید عده وفات نگه دارد و عده
مسترابه را تمام کند تا آنکه
شک برطرف شود و تکلیفش ظاهر شود. و اگر بعد از هفت ماه بمیرد به دورترین آنها از روشن شدن حال و عدّه وفات، عدّه میگیرد. و اگر زن
حامله باشد به دورترین مدتها از عده وفات و از وضع حمل- مانند غیر مطلقه - عدّه میگیرد. و اگر طلاق بائن باشد به اتمام عدّه طلاق اکتفا میکند و به
سبب وفات، عدهای بر او نیست.»
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۸۷ •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی