سنّ

مدت عمر انسان یا موجود زنده دیگر را سن می‌گویند.

سِن مدت عمر یا شمار سالهاى زندگى انسان يا موجود زنده ديگر می‌باشد.

عنوان ياد شده به مناسبت در بابهايى چون طهارت، صلات، زکات، حج و حجر به كار رفته است.

ملاك در محاسبه سن و سپرى شدن سال در عناوينى كه متعلق احکام شرعی قرار گرفته‌اند، از قبيل بلوغ و یائسگی، سال قمری است نه شمسی.

به قول مشهور، سن بلوغ در پسر پانزده و در دختر سپرى شدن نُه سال قمرى است.

سن یائسگی بنابر قول مشهور در زن قرشی و نبطی سپرى شدن شصت و در غير آن دو، پنجاه سال قمرى است.

در صورت اختلاف مأمومان بر سر امام جماعت دو يا چند نفر واجد شرايط، مرجّحاتى ذكر شده است كه مسن‌تر بودن از جمله آنها است.

شتر، گاو و گوسفند پرداختى به جهت زکات بايد داراى سنّى خاص باشد كه از آن به «اسنان فرائض» تعبير مى‌شود.

از جمله شرايط قربانی در حج واجب شرط سنّى است كه به قول مشهور در شتر پنج سال تمام، و در گاو و گوسفند يك سال و در بز شش و يا هفت ماه تمام است.