براء بن معرور (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
براء
بن معرور، ابو بشر
سلمی از بزرگان
انصار و از
نقبا و اولین
بیعت کننده با
رسول خدا صلیاللهعلیهوآله
وسلّم در
عقبه دوم بود.
در پی پرسش
اصحاب درباره صحت نمازهای براء
بن معرور و دیگر کسانی که قبل از
تغییر قبله از
دنیا رفته بودند،
آیه ۱۴۳
سوره بقره نازل شد.
آیه ۲۲۲
سوره بقره نیز در شأن وی نازل شد که برای اولین بار به جای استنجای با
سنگ، خود را با
آب تطهیر نمود.
براساس روایاتی آیه ۷
سوره مائده درباره
بیعت کنندگان با
پیامبر صلیاللهعلیهوآله
وسلّم در
عقبه، از جمله براء
بن معرور نازل شد.
در آیه ۷ بار دیگر
مسلمانان را به اهمیت نعمت‌های بی پایان خداوند که مهمترین آنها
نعمت ایمان و
اسلام و
هدایت است، توجه داده می‌فرماید:
نعمت‌های
خدا را بیاد بیاورید. (و اذکروا نعمة الله علیکم). گرچه نعمت در اینجا
مفرد است ولی معنی
جنس دارد و جنس در اینجا در معنی عموم استعمال شده و به این ترتیب همه نعمت‌ها را شامل می‌شود.
البته این احتمال نیز در آیه هست که منظور خصوص نعمت
اسلام باشد که در آیه قبل اجمالا به آن اشاره شده است آنجا که می‌گوید: و لیتم نعمته علیکم.
و چه نعمتی از آن بالاتر که در سایه
اسلام، همه گونه مواهب و افتخارات و امکانات نصیب
مسلمانان شد و جمعیتی که قبلا کاملا پراکنده و
جاهل و گمراه
و خونخوار و
فاسد و
مفسد بودند به صورت جمعیتی متشکل و متحد و دانا با امکانات مادی و معنوی فراوان در آمدند.
سپس پیمانی را که با خدا بسته‌اند، یادآور شده می‌گوید: پیمانی را که بطور محکم خدا با شما بست فراموش نکنید، آن
زمان که گفتید شنیدیم و
اطاعت کردیم"(و میثاقه الذی واثقکم به اذ قلتم سمعنا و اطعنا).
در اینکه منظور از این
پیمان کدام پیمان است، دو احتمال وجود دارد، نخست پیمانی که مسلمانان در آغاز
اسلام در
حدیبیه و یا
حجة الوداع و یا عقبه و یا همه مسلمانان به مجرد قبول
اسلام بطور ضمنی با خدا بسته‌اند و دیگر پیمانی که به حکم
فطرت و
آفرینش، هر کسی با خدای خود بسته است و همان است که گاهی از آن به نام عالم ذر تعبیر می‌شود.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۸۶، برگرفته از مقاله «براء بن معرور».
