بابِل (مفردات‌قرآن)

بابِل (به کسر باء دوم) از واژگان قرآن کریم نام مملکتی در محل کنونی عراق بوده که مرکز آن نیز بابل بود.
این کلمه در قرآن مجید فقط یک بار آمده است‌.

بابِل مملكتى بود در محل كنونى مملكت عراق، مرکز آن نیز نامش بابل بود، گویند آن در کنار فرات و در محلّ فعلی شهر حلّه بوده است.

به موردی از بابِل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ ما اُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ‌ بِبابِلَ‌ هارُوتَ وَ مارُوتَ)
(از آن‌چه بر دو فرشته بابل «هاروت» و «ماروت» نازل شد پيروى كردند.)

این کلمه در قرآن مجید فقط یک بار آمده است‌.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۵۸.
۲.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۲.
۳.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۰۲.
۴.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۶.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۵۲.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۳۳.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۸۶.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۳۷.
۹.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۰۲.