اِصابه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِصابه (به کسر الف) از
واژگان قرآن کریم به معنای درک، یافتن، طلب و اراده است.
اِصابه به معنای درک، یافتن، طلب و اراده است.
به مواردی از
اِصابه که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اَنْ یُصِیبَکُمْ مِثْلُ ما اَصابَ قَوْمَ نُوحٍ) یعنی «بگیرد شما را مانند عذابی که
قوم نوح را گرفت.»
طلب و اراده معنی کردن نیز صحیح است.
(فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّیحَ تَجْرِی بِاَمْرِهِ رُخاءً حَیْثُ اَصابَ) «باد را به
سلیمان مسخر کردیم با دستور او هر کجا که اراده می‌کرد به آسانی می‌وزید.»
)
اصابه در آیه به معنی اراده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صوب»، ج۴، ص۱۵۸.
