به معنای پدر، بزرگ قوم و مصلح است. راغب گويد: پدر و نيز هر كه سبب اصلاح، يا ايجاد و ظهور چيزى بشود نسبت به آن أَبْ (پدر) است. به اين علّت حضرت رسول (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به علی (علیه‌السلام) گفت: ««أَنَا وَ أَنْتَ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ»». به آن‌كه از ميهمانان پذيرایى كند. «أَبُو الْأَضْيَافِ» و به آن‌كه آتش جنگ برافروزد «أَبْوُ الْحَرْبِ» گويند. به معلّم نيز أَبْ گفته‌اند.
