• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اماکن در قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بررسی اماکن جغرافیایی که حوادث و سرگذشت‌های درس‌آموز قرآن در آن‌ها رخ داده است، شناخت جدید و بهتری از آیات قرآن کریم به ما ارائه می‌کند. بر این اساس ما به ذکر نواحی و اماکن جغرافیایی مذکور در قرآن می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ - اماکن در قرآن مجبد
       ۱.۱ - بکه
       ۱.۲ - حنین
       ۱.۳ - ایکه
       ۱.۴ - جودی
       ۱.۵ - احقاف
       ۱.۶ - کهف
       ۱.۷ - یثرب
       ۱.۸ - مصر
       ۱.۹ - بابل
       ۱.۱۰ - حجر
       ۱.۱۱ - طور سیناء
       ۱.۱۲ - مدین
       ۱.۱۳ - وادی ایمن
       ۱.۱۴ - مکه
       ۱.۱۵ - مسجد
       ۱.۱۶ - مسجدالحرام
       ۱.۱۷ - مسجدالاقصی
       ۱.۱۸ - مدینه
       ۱.۱۹ - کعبه
       ۱.۲۰ - صفا و مروه
       ۱.۲۱ - سلسبیل
       ۱.۲۲ - روم
       ۱.۲۳ - بهشت
       ۱.۲۴ - جهنم
       ۱.۲۵ - مسجد ضرار
       ۱.۲۶ - طوی
۲ - پانویس
۳ - منبع


شهرها و اماکن و کوه‌هایی که نامشان در قرآن آمده، بدین قرار است:

۱.۱ - بکه

بکه، نام دیگر مکه است.

«إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبارَکاً»؛ «نخستین خانه‌ای که برای مردم (و نیایش خداوند) قرار داده شد، همان است که در سرزمین مکه است، که پربرکت است».

۱.۲ - حنین


«وَ یَوْمَ حُنَیْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْکُمْ کَثْرَتُکُمْ»؛ «و در روز حنین (نیز یاری نمود) در آن هنگام که فزونی جمعیتتان شما را مغرور ساخت».

۱.۳ - ایکه


«کَذَّبَ أَصْحابُ الْأَیْکَةِ الْمُرْسَلِینَ»؛ « اصحاب ایکه (شهری نزدیک مدین) رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را تکذیب کردند)».

۱.۴ - جودی


«وَ اسْتَوَتْ عَلَی الْجُودِیِّ»؛ «و (کشتی) بر (دامنه کوه) جودی، پهلو گرفت».

۱.۵ - احقاف


«وَ اذْکُرْ أَخا عادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقافِ»؛ «(سرگذشت هود) برادر قوم عاد را یاد کن، آن زمان که قومش را در سرزمین «احقاف» بیم داد».

۱.۶ - کهف


«إِذْ أَوَی الْفِتْیَةُ إِلَی الْکَهْفِ»؛ «زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند».

۱.۷ - یثرب


«یا أَهْلَ یَثْرِبَ لا مُقامَ لَکُمْ»؛ «ای اهل یثرب (ای مردم مدینه) این‌جا جای توقف شما نیست».

۱.۸ - مصر


« قالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنِینَ»؛ و (یوسف) گفت: همگی داخل مصر شوید، که ان‌شاء‌الله در امن و امان خواهید بود».

۱.۹ - بابل


«وَ ما أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ»؛ «و (نیز یهود) از آنچه بر دو فرشته بابل «هاروت» و «ماروت» نازل شد، پیروی کردند».

۱.۱۰ - حجر


«وَ لَقَدْ کَذَّبَ أَصْحابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ»؛ «و اصحاب حجر (سرزمین قوم ثمود) پیامبران را تکذیب کرد».

۱.۱۱ - طور سیناء


«وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ»؛ «و درختی را که از طور سینا می‌روید».

۱.۱۲ - مدین


«وَ إِلی مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً»؛ «و به سوی زمین، برادرشان شعیب را (فرستادیم)».

۱.۱۳ - وادی ایمن


«فَلَمَّا أَتاها نُودِیَ مِنْ شطِئِ الْوادِ الْأَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبارَکَةِ»؛ پس چون به آن (ارتش رسید) «از جانب راست وادی، در آن جایگاه مبارک ندا آمد».


۱.۱۴ - مکه

«وَ هُوَ الَّذِی کَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ وَ أَیْدِیَکُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَکَّةَ»؛ «و او کسی است که دست آنها را از شما و دست شما را از آنان در دل مکه کوتاه کرد».

۱.۱۵ - مسجد


«یا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ»؛ «ای فرزندان آدم زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود بردارید».

۱.۱۶ - مسجدالحرام


«فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ»؛ پس روی خود را به سوی مسجدالحرام کن».

۱.۱۷ - مسجدالاقصی


«سُبْحانَ الَّذِی أَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی»؛ «پاک و منزه است خدایی که بنده‌اش را در یک شب از مسجدالحرام به مسجدالاقصی سیر داد».

۱.۱۸ - مدینه


«یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَی الْمَدِینَةِ...»؛ «آنها می‌گویند: اگر به مدینه باز گردیم...».

۱.۱۹ - کعبه


«جَعَلَ اللَّهُ الْکَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرامَ قِیاماً لِلنَّاسِ»؛ «خداوند، کعبه (بیت‌الحرام) را وسیله‌ای برای استواری و سامان بخشیدن به کار مردم قرار داده.

۱.۲۰ - صفا و مروه


«إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ»؛ «صفا و مروه از شعائر (و نشانه‌های) خداست».

۱.۲۱ - سلسبیل


«عَیْناً فِیها تُسَمَّی سَلْسَبِیلاً»؛ «از چشمه‌ای در بهشت که نامش سلسبیل است».

۱.۲۲ - روم


«غُلِبَتِ الرُّومُ»؛ «رومیان مغلوب شدند».

۱.۲۳ - بهشت


«الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ»؛ «بهشت جاویدانی که به پرهیزکاران وعده داده شده است».

۱.۲۴ - جهنم


«وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ»؛ «و جایگاه او جهنم، و پایان کار او بسیار بد است».

۱.۲۵ - مسجد ضرار


«وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِداً ضِراراً وَ کُفْراً...»؛ «(گروهی دیگر از آنها) کسانی هستند که مسجدی ساختند برای زیان (به مسلمانان)، و (تقویت) کفر ،..».

۱.۲۶ - طوی


«إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوی»؛ «در آن هنگام که پروردگارش او را سرزمین مقدس «طوی» ندا داد».


۱. آل‌عمران/سوره۳، آیه۹۶.    
۲. توبه/سوره۹، آیه۲۵.    
۳. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۷۶.    
۴. هود/سوره۱۱، آیه۴۴.    
۵. بقره/سوره۴۶، آیه۲۱.    
۶. کهف/سوره۱۸، آیه۱۰.    
۷. احزاب/سوره۳۳، آیه۱۳.    
۸. یوسف/سوره۱۲، آیه۹۹.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۱۰۲.    
۱۰. حجر/سوره۱۵، آیه۸۰.    
۱۱. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۰.    
۱۲. اعراف/سوره۷، آیه۸۵.    
۱۳. قصص/سوره۲۸، آیه۳۰.    
۱۴. فتح/سوره۴۸، آیه۲۴.    
۱۵. اعراف/سوره۷، آیه۳۱.    
۱۶. بقره/سوره۲، آیه۱۴۴.    
۱۷. اسراء/سوره۲، آیه۱.    
۱۸. منافقون/سوره۶۳، آیه۸.    
۱۹. مائده/سوره۵، آیه۹۷.    
۲۰. بقره/سوره۲، آیه۱۵۸.    
۲۱. انسان/سوره۷۶، آیه۱۸.    
۲۲. روم/سوره۳۰، آیه۲.    
۲۳. فرقان/سوره۲۵، آیه۱۵.    
۲۴. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۶۲.    
۲۵. توبه/سوره۹، آیه۱۰۷.    
۲۶. نازعات/سوره۷۹، آیه۱۶.    



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «اماکن در قرآن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۱۱/۲۰.    


رده‌های این صفحه : قرآن شناسی | مقالات اندیشه قم




جعبه ابزار