• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افشای عیوب (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


افشای عیوب دیگران گناه بزرگی محسوب می شود.


هشدار خداوند به افشاکنندگان عیوب مردم و هتک کنندگان حرمت آنان از آیه زیر استفاده می شود.
لایحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم وکان الله سمیعا علیما.(خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود، بدیها (ی دیگران) را اظهار کند؛ مگر آن کس که مورد ستم واقع شده باشد. خداوند، شنوا و داناست.)
[۱] نساء/سوره۴، آیه۱۴۸.    
(وصف خداوند به «سمیع» و «علیم» پس از اعلام عدم علاقه مندی خدا به جهر به سوء، می‌تواند برای تهدید به کیفر باشد.)

زیرا همانگونه که خداوند ستار العیوب است دوست ندارد که افراد بشر پرده درى کنند و عیوب مردم را فاش سازند و آبروى آنها را ببرند - بعلاوه مى دانیم هر انسانى معمولا نقاط ضعف پنهانى دارد که اگر بنا شود این عیوب اظهار گردد یک روح بدبینی عجیب بر سراسر جامعه سایه مى افکند، و همکارى آنها را با یکدیگر مشکل مى سازد، بنابراین بخاطر استحکام پیوندهاى اجتماعى و هم بخاطر رعایت جهات انسانى ، لازم است بدون در نظر گرفتن یک هدف صحیح پرده درى نشود.
[۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۱۸۴.    
پس اینکه فرمود: (( خدا سخن زشت به جهر گفتن را دوست نمى دارد )) کنایه است از اینکه در شریعتى که تشریع فرموده ، این عمل را نکوهیده شمرده ، حال چه نکوهیده به حد حرمت و چه اینکه زشتى آن به حد حرمت نرسد و از حد کراهت و اعانه تجاوز نکند.
[۳] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۲۰۱.    


از این آیه استفاده می شود که کسی که فسق خود را آشکار کند، افشای عیب او جایز است و در حدیث آمده است که: قولوا في الفاسق ما فيه كي يحذره الناس. وعنه أيضا: أنه قال: (لا غيبة لفاسق).
[۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۵.    
[۵] نراقی، احمد، مستند الشیعه، ج۱۴، ص۱۶۵.    


۱. ↑ نساء/سوره۴، آیه۱۴۸.    
۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۱۸۴.    
۳. ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۲۰۱.    
۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۵.    
۵. ↑ نراقی، احمد، مستند الشیعه، ج۱۴، ص۱۶۵.    


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۱۶، برگرفته از مقاله «افشای عیوب».    


رده‌های این صفحه : افشاگری | موضوعات قرآنی
جعبه ابزار