• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصحاب کهف (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



از گروه‌هایی که سرگذشتشان در آیات قرآن بیان شده‌، «اصحای کهف» هستند.



اصحاب جمع صاحب به معنای ملازم و کهف به معنای غار است. آنان گروهی از موحدان بودند که در عصر دقیانوس زندگی می‌کردند و برای حفظ ایمان خود به غاری پناهنده شده، در آن جا به مدت ۳۰۹ سال در خواب بودند و پس از بیداری و زندگی اندک برای همیشه چشم از این جهان فرو بستند. از این رو که خواب دراز مدت آنان در غار بوده، اصحاب کهف نامیده می‌شوند.


آرامش اصحاب کهف (قرآن)، آسایش اصحاب کهف (قرآن)، اتحاد اصحاب کهف (قرآن)، اجبار اصحاب کهف (قرآن)، احتیاط اصحاب کهف (قرآن)، اختلاف درباره اصحاب کهف (قرآن)، اصحاب کهف و غذا (قرآن)، امتحان اصحاب کهف (قرآن)، امداد به اصحاب کهف (قرآن)، امیدواری اصحاب کهف (قرآن)، ایمان اصحاب کهف (قرآن)، بدن اصحاب کهف (قرآن)، بیداری اصحاب کهف (قرآن)، پناه‌جویی اصحاب کهف (قرآن)، پول اصحاب کهف (قرآن)، پول در دوران اصحاب کهف (قرآن)، تعداد اصحاب کهف (قرآن)، تعقیب اصحاب کهف (قرآن)، توحید اصحاب کهف (قرآن)، توکل اصحاب کهف (قرآن)، تهدید اصحاب کهف (قرآن)، جامعه دوران اصحاب کهف (قرآن)، جوانمردی اصحاب کهف (قرآن)، حکومت دوران اصحاب کهف (قرآن)، خفقان دوران اصحاب کهف (قرآن)، خواب اصحاب کهف (قرآن)، دعای اصحاب کهف (قرآن)، رازداری اصحاب کهف (قرآن)، سگ اصحاب کهف (قرآن)، سلامتی اصحاب کهف (قرآن)، شرک در دوران اصحاب کهف (قرآن)، شرکستیزی اصحاب کهف (قرآن)، عقیده اصحاب کهف (قرآن)، غار اصحاب کهف (قرآن)، فرستاده اصحاب کهف (قرآن)، فضایل اصحاب کهف (قرآن)، قصه اصحاب کهف (قرآن)، قیام اصحاب کهف (قرآن)، گرسنگی اصحاب کهف (قرآن)، محمد و اصحاب کهف (قرآن)، مرگ اصحاب کهف (قرآن)، مشرکان و اصحاب کهف (قرآن)، مشکلات اصحاب کهف (قرآن)، معامله در دوران اصحاب کهف (قرآن)، نام‌های اصحاب کهف (قرآن)، نگرانی اصحاب کهف (قرآن)، هجرت اصحاب کهف (قرآن)، هدایت اصحاب کهف (قرآن).


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۴۲، ذیل «کهف».    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۳، ص۲۸۰ ۲۹۶.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۴۵، برگرفته از مقاله «اصحاب کهف».    


رده‌های این صفحه : اصحاب کهف | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار