إِیمٰانِ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَمِنَ: (مَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ)«أَمِنَ» به معنای تسلیم توام با اطمینان خاطر است.
كسى كه
کفر را به جاى
ایمان بپذيرد، از راه مستقيم گمراه شده است.
اشتباه نشود
اسلام هرگز از پرسش‌هاى علمى و سؤالات منطقى و همچنين تقاضاى
معجزه براى پى‌بردن به حقانيت دعوت
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) جلوگيرى نمى‌كند چرا كه راه
درک و فهم و ايمان همين‌ها است، ولى گروهى بودند كه براى نرفتن زير بار دعوت پيامبر سؤالات بى اساس و معجزات اقتراحى را بهانه قرار مى‌دادند، و با اين‌كه پيامبر به اندازه كافى دليل و معجزه در اختيارشان قرار داده بود، هر يک از راه مى‌رسيد پيشنهاد خارق عادت جديدى مى‌كرد، در حالى كه مى‌دانيم اعجاز و خارق عادات بازيچه اين و آن نيست.
به موردی از کاربرد «أَمِنَ» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(أَمْ تُريدونَ أَن تَسْأَلواْ رَسولَكُمْ كَما سُئِلَ موسَى مِن قَبْلُ وَ مَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإيمانِ فَقَدْ ضَلَّ سَواء السَّبيلِ) «آيا مى‌خواهيد از پيامبر خود، همان تقاضاى نامعقولى را بكنيد كه پيش از اين، از
موسی كردند؟! و با اين بهانه جويى‌ها، از ايمان آوردن سرباز زدند. كسى كه كفر را به جاى ايمان بپذيرد، به يقين از راه مستقيم
عقل و
فطرت گمراه شده است.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: سياق آيه دلالت دارد بر اين‌كه بعضى از مسلمانان كه به
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ايمان آورده بودند، از آن جناب سؤال‌هايى نظير سؤال‌هاى
یهود از
حضرت موسی كرده‌اند، و لذا
خدای سبحان در اين آيه ايشان را سرزنش مى‌كند، البته در ضمنى كه يهود را توبيخ مى‌كند بر آن رفتارى كه با موسى و ساير انبياء بعد از او كردند، روايات هم بر همين معنا دلالت دارد.
در روايات آمده كه اين عده عبارت بوده‌اند از
حی بن اخطب و اطرافيانش از متعصبين يهود.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ایمان»، ج۱، ص۱۰۷.
