إِثْم (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
إِثْم (مفرداتنهجالبلاغه)
مقالات مرتبط:
اثم (مفرداتقرآن)
،
إِثْم (لغاتقرآن)
،
اثم
.
إِثْم
(به کسر همزه و سکون ثاء) یکی از
مفردات نهج البلاغه
به معنای
گناه
و
ضرر
است.
حضرت علی (علیهالسلام)
در مورد بیان رابطه گناه با ضرر از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای إِثْم
۲ - کاربردها
۲.۱ -
أَثِمَ
- حکمت ۲۸۹ (افراط در دشمنی)
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای إِثْم
[
ویرایش
]
إِثْم
به معنای گناه و کار
حرام
است.
[۱]
فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۷۲.
[۲]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۰
در
قرآن کریم
آمده:
(
وَ اِثْمُهُما اَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما
)
[۳]
بقره/سوره۲، آیه۲۱۹.
لذا معلوم است که معنای اصلی آن ضرر است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
یکی از مواردی که در «نهجالبلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
۲.۱ -
أَثِمَ
- حکمت ۲۸۹ (افراط در دشمنی)
از آنجا که گناه با ضرر رابطۀ مستقیم دارد، لذا
امام علی (علیهالسلام)
در این خصوص میفرمایند:
«مَن بَالَغَ فِي الْخُصوُمَةِ
أَثِمَ
.»
[۴]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۰، حکمت ۲۸۹.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۲۵، حکمت ۲۹۸.
[۶]
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲۸، حکمت ۲۹۸.
«هر کس در خصومت مبالغه کند به گناه میافتد.»
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۳.
[۸]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۶۹.
(شرحهای خطبه:
[۹]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۶۹.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۴، ص۱۷۷.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۸۹.
[۱۲]
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۰۴.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
مواردی متعدد از این مادّه در «نهجالبلاغه» به کار رفته است.
[۱۳]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۱۴، حکمت ۱۴۶.
[۱۴]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۰۲، نامه ۵۳.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۷۲.
۲.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۰
۳.
↑
بقره/سوره۲، آیه۲۱۹.
۴.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۵۰، حکمت ۲۸۹.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۲۵، حکمت ۲۹۸.
۶.
↑
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲۸، حکمت ۲۹۸.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۳.
۸.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۶۹.
۹.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۶۹.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۴، ص۱۷۷.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۸۹.
۱۲.
↑
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۰۴.
۱۳.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۱۴، حکمت ۱۴۶.
۱۴.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۰۲، نامه ۵۳.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اثم»، ص۲۵-۲۶.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژگان قرآنی
|
واژه شناسی واژگان حکمت 289 نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری