إسلام (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسلام: (اِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الاِسْلامُ)«اسلام» از مادّه
«سلم» به معنای
تسلیم است.
(إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِيعُ الْحِسَابِ) (
دین در نزد خدا،
اسلام است و كسانى كه
کتاب آسمانی به آنان داده شد، با يكديگر اختلاف نكردند، مگر بعد از آگاهى و از روى
ستم و
حسدورزی؛ و هر كس به آيات خدا
کفر ورزد، بداند كه خداوند،
سریع‌الحساب است).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در سابق معنای اسلام از نظر
لغت بیان شد، و گویا همان معنای لغوی در اینجا مراد باشد،
در نتیجه معنای اسلام چنین می‌شود که: اسلام، یعنی تسلیم
حق شدن، و به عقیده‌های حق معتقد گشتن، و اعمال حق انجام دادن و به عبارتی دیگر: آن دین واحد عبارت است از
تسلیم شدن در برابر بیانی که از مقام
ربوبی در مورد
عقائد و
اعمال و یا در مورد معارف و احکام صادر می‌شود و معنای جامع عبارت است از تسلیم شدن به
خدا در انجام شرایعش، و اطاعت او در آنچه که در هر عصری با زبان
پیامبرش از بندگانش می‌خواهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إسلام»، ص۴۶.
