أُکّال (مفردات‌نهج‌البلاغه)

أُکّال (به ضم الف و تشدید کاف)، از مفردات نهج البلاغه به معنای زیاد خوردن یا پرخوری و طعمه می‌باشد.

کلمه‌ی أُکّال صیغه مبالغه است. چنان‌که در خطبه ۱۱۱، و در خطبه ۱۰۸، آمده است.
«أُکّال» بر وزن طلاّب است.

۱.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۶۴، خطبه۱۱۱.
۲.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۷، خطبه۱۰۸.