أُسْرَة (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أُسْرَة (به ضم الف) یکی از مفردات
نهج‌البلاغه، به معنای خانواده نزدیک به انسان می‌باشد.
در کلام
امام علی (علیه‌السلام)، اهل بیت (علیهم‌السلام) با همین کلمه به‌عنوان بهترین خانواده معرفی شده‌اند.
مواردی از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.
أُسْرَة عبارت است از خانوادۀ نزدیک به انسان.
چنان‌که گفته می‌شود: «
و أُسْرَةُ الرَّجُلِ : رَهْطُه الأَدْنَوْنَ.»
یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
آن حضرت (علیه‌السلام) در رابطه با اهل بیت
رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم) فرموده است:
«عِتْرَتُهُ خَيْرُ الْعِتَرِ، وَ أُسْرَتُهُ خَيْرُ الاُْسَرِ، وَشَجَرَتُهُ خَيْرُ الشَّجَرِ.» «اهل بیت او بهترین اهل بیت‌ها، و خانوادۀ او بهترین خانواده (کسان او بهترین کسان) و نسل او بهترین نسل‌هاست.»
«
اسر» بر وزن صرد، جمع اسرة و «عتر» بر وزن عنب جمع
عترت است.
مواردی از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اسرة»، ص۴۹.
