در حقیقت لطفی است از سوی پروردگار؛ گویی بندگان را در مقابل اعمال صالح، طلبکار خود میداند، در حالی که بندگان هر چه دارند، از اوست، حتی قدرت برای انجام اعمال صالح نیز از سوی او اعطا شده است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: كلمه «ليوفيهم» متعلق است به جمله «يتلون» و آنچه كه در آیه سابق، بر آن عطف شده بود، و معنايش اين است كه: آنان كه کتاب خدا را تلاوت مىكنند، و نماز را به استمرار انجام مىدهند، هر چه مىكنند به اين منظور مىكنند كه خدا پاداشهایشان را به طور كامل بدهد، و چيزى از ثواب اعمال از ايشان فوت نشود.